وقتی که شعری وطنی از ملک الشعرای بهار را می خواندم، به این مسئله فکر میکردم که وطن ما همیشه در خطر بوده است و امروز به دلائلی که می نویسم، باید بیشتر احساس خطر کرد تا کشورمان را محافظت و کنیم.
مهرگان آمد و دشت و دمن در خطر است
مرغکان نوحه برآرید چمن درخطر است
چمن از غلغلهٔ زاغ و زغن در خطر است
سنبل وسوسن و ریحان وسمن درخطر است.
متاسفانه ی در جامعه ی ما وضعیتی بروز کرده که نشان از تناقضی غیر قابل باور و حاکی از سردرگمی عجیبی بین نسلهای مختلف از مردمان ماست.
ایران ما از تحریمهای ناعادلانه ی غرب بسیار لطمه دیده است و سخت در فشار است. غربیان و آمریکا که این تحریمهای شدید را بر علیه ایران وضع کرده اند، در ظاهر بر علیه نظام ما فعالیت می کنند، اما در باطن نقشه ها برای تمامیت ارضی ایران دارند، تا مدلی مثل یوگسلاوی یا شوروی سابق را هم برای ایران پیاده کنند.
نهایت خواسته ی غربیان برای کشور ما، تجزیه‌ی ایران قوی، یکپارچه، باهویت و مدعی است، تا چیزی از تمدن پارس باقی نماند. تمدن و فرهنگی که هنوز هم، نامش در دل غربیان، موجب دشمنی می شود.
کشورهای بالکان در اروپا مدلی هستند که غرب برای ایران می پسندد. کشورهای تجزیه شده از یوگسلاوی اکنون از فقیرترین و ناتوانترین کشورهای اروپایی هستند.
آری ملک الشعرا، برای همین امروز هم می گفت:
که چنین کشور دیرین کهن در خطر است
ای وطن‌خواهان، زنهار وطن در خطر است
متأسفانه خیلی از ایرانی های فعال در خارج از کشور، هم تا می توانند بر علیه ایران در فضاهای مجازی، تبلیغ می کنند. لقمه ی نان و ویزای اقامت مزدوری برایشان ارزشمندتر از هویت و غیرت ملی، آزادگی و حتی جان مردم ماست. این افراد نمی بینند که ایرانیان نمی توانند حتی دارو بخرند. متأسفانه خیلی ها هم که زبونتر شده اند، خواستار حمله ی نظامی به ایران هستند و هوای حامد کرزای شدن را در سر دارند. متأسفانه حتی از مسعود رجوی هم درس نگرفتند که هم خودش و هم صدام حسین رفتند، اما ایران ماند.
عهد و پیمان تو ایفا نشد، ای ایرانی
عهد بشکستنت افسانه شد، ای ایرانی
عهد غیرت مشکن، عهد شکن در خطر است
ای وطن خواهان، زنهار وطن در خطر است
باری، پاره ای از آنچه تناقض در جامعه ی ما و بین رفتار و نوع نگاه روشنفکران، جوانان، فعالان سیاسی و بخشی از مردم ماست، این است که:
۱- جریاناتی که گاهی حتی خود را ملی گرا هم می نامند و حرف از مصدق، کورش کبیر و سرزمین آریایی و ایران زمین هم می گویند، از یادشان رفته است که مصدق را همین غربی ها، برکنار کردند و در کشور کودتا نمودند. گویا آن مثل معروف ایرانی را هرگز نخوانده اند که: آزموده را دوباره آزمودن خطاست.
به کجا رفت پس آن عهد و چه شد آن میثاق؟
چه شد اکنون که شما را همه برگشت مَذاق؟
۲- مردم ما که قربانیان این رفتار غربیان هستند، متأسفانه اخبار روزانه خود را از شبکه های بیگانه و ایران ستیز و غربی می گیرند که هدفشان دروغ پراکنی، سم پاشی بر علیه ایران و اعتماد زدایی است.
عجیب است که ما به خودمان و به چشمان خودمان و حتی به تارنماهای اینترنتی خود اعتماد نمی کنیم، اما به کسانی که در عربستان، آمریکا و انگلستان پول دشمنان را می گیرند و آلت بیگانگان هستند، بیشتر اعتماد داریم:
رقبا را بهم امروز سر صلح و صفا است
آری این صلح و صفاشان زپی ذلت ماست
آه از این رنج و محن، آوخ ازین جور و جفا
هان به جز جرئت و غیرت نبود چارهٔ ما
۳- غلیان احساسات طیف هنرمند چهره های معروف، برای مسائلی جزئی که در شبکه های اجتماعی پخش می شوند، گاهی به حدی می رسد که مسئولان کشور باید در مورد آن موضع بگیرند؛ اما وقتی یک سرباز در دفاع از کشور در مرزهای شرق و غرب کشته می شود، همه بی‌تفاوت می مانند.
گویی دفاع از ملت، از خاک و از وطن برای این افراد، چیزی ناخوشایند است و یا شاید هم، سربازان و پاسداران، ارتشیان و نیروهای نظامی و انتظامی که فرزندان همین وطن و جان به کف نهاده های این خاک هستند، برای این طیف هنرمند از جامعه ایرانی نیستند.
عجب است که قهرمانان ملی و شهیدان وطن را نمی بینند و در آینه‌ی این اذهان، این تصاویر بزرگ انعکاسی ندارند.
بذل جان در ره ناموس وطن چیزی نیست
بی‌وطن، خانه و ملک و سر و تن چیزی نیست
کس نگوید زشما، خانه ی من درخطر است
ای وطن‌خواهان! زنهار وطن در خطر است
خلاصه ی کلام من این است: غرب زدگی و غرب گرایی و نگاه به غرب کردن از طرف بخش روشنفکری جامعه ی ما، کشور عزیزمان را وارد انحطاط و تباهی و شکست خواهد نمود.
باید بدانیم که ما نه غربی هستیم و نه شرقی، بلکه ایرانی هستیم و صاحب فرهنگی عظیم، مذهبی متفاوت، تمدنی بی نظیر و کشوری قدرتمند در این جهان بوده و هستیم.
حیف است که قدر خود را ندانیم و به بیگانگان دل ببندیم. خطرناک است اگر به غربی ها، اعتماد کنیم.
وطنیاتی با دیده ی تر می گویم
با وجودی که در آن نیست اثر، می گویم
تا رسد عمرگرانمایه به سر می‌گویم
بارها گفته‌ام و بار دگر می گویم
که وطن باز وطن باز وطن در خطر است
ای وطن‌خواهان! زنهار وطن در خطر است!
* ابیات همه از مسمط ملک الشعرا بهار هستند.
- تهیه خبر : رضا ناظری
