شناخت و ارتقاء وضعیت زنان در جامعه ایران ،یکی از مهمترین مسائلی است که می بایست بیشتر بدان توجه کرد.
هر کنش و فعالیتی در راستای رفع نابرابری ها و بی عدالتی های اجتماعی با رویکردی تاریخی که بر زنان وارد شده است گامی است درراستای اعتلاء و توسعه جامعه.در علم جامعه شناسی دو رویکرد کارکرد گرا و تضادگرا وجود دارد که با رویکردی متفاوت و ناهمسو ساختارهای جامعه را مورد بررسی و تحلیل قرار داده اند.
کارکرد گرایان یا نظم گرایان براین باورند که در جامعه هر گروه و قشری از جایگاه و منزلت خاص برخوردار است.که درراستای بر اوردن نیازهای کلی جامعه گام برمی دارند.
از نقطه نظر کارکرد گرایان زنان در جامعه همواره از جایگاه سزاواری برخوردار بوده اند و اگر کاستی ای هم وجود داشته باشد با اصلاح آن شرایط بهینه خواهد شد به گونه ای که زنان را تامین کننده نیازهای عاطفی در خانواده محسوب می کند.
اما رویکرد تضادگرا بر این باور است که جایگاه و منزلت افراد را واقعی و عادلانه نمی دانند و بر این باور هستند که زنان غالبا در جامعه جایگاه مناسب خود را ندارند واین جایگاه توسط مردان تعریف و تقسیم می شود(مردسالار)مادر شکل و حالتی جامعه را پویا و سالم می دانیم که در بحث تقسیم مدیریت های اجرایی و سیاسی نگاه جنسیتی وجود نداشته باشد و با خیلی کمرنگ باشد.
منزلت زن و مرد درکنار هم و همسو ارتقاء می یابد نه در تضاد با یکدیگر،در جامعه ما مشارکت سیاسی زنان را بیشتر در بهبوهه ی انتخابات های مختلف می خواهند نه در تقسیم غنایم(مدیریت های اجرایی) بدون شک زنان نیمی از جامعه را تشکیل می دهند وبر نیم دیگر اثرگذار هستند.
شوربختانه گاها شاهدیم که زنان تحصیل کرده و متشخص به لحاظ اقتصادی هنوز اسیر حصارهای نامرئی ذهنی و نگرشی هستند و در میدان عمل از قدرت مانور و اگاهی و اعتماد بنفس برخوردارنیستند.وامادراستان توسعه نیافته ما هنوز در بعضی مناطق روستایی به زن ضعیفه می گویند.واین ضعیفه یا باید در اشپزخانه درحال پخت و پز باشد و یا در پستو بنشیند و حرف های مردان را بشنود.
اگر در جمعی خانوادگی زن خانه و خانواده بخواهد در مورد موضوعی مهم اظهارنظر نماید با تشر خطاب می شود که ضعیفه تو هوش وحواست به بچه ات باشد.
متاسفانه هنوز در بسیاری از نقاط پرت و محروم استان در قعر دره ها زنان هیزم با پشت حمل می کنند و روشنی بخش اجاق هایی می شوند که برازه ی اتش ان اجاق ها گرمی بخش محفل مردانی است که برای یک قوطی وازلین جهت مرهم شق پاهای همان ضعیفه ها ندارم و نداریم سرهم می کنند.
زنان دیار من در گرد وغبار نداشتن ها امروز و فردامی شوند،جوانی نکرده مادربزرگ می شوند و در قبرستان پایین ابادی بر انها شروه می خوانند.
سیده حوریه اخلاقی
- تهیه خبر : رضا ناظری
