دلنوشته ای از یک فرهنگی برای بانو سهیلا نیک اقبالی
دلنوشته ای از یک فرهنگی برای بانو سهیلا نیک اقبالی
او بانویی است، چون دگر بانوان پرتوان وشایسته استان از هر فرصتی استفاده نموده تا گامی برای استان وشهرش وشهرستانش بردارد.

سید ..ع .. رضایی سی سخت:

به نام خدا
روز معلم بر پرچم داران جانسوز وپرتوان عرصه ی تعلیم وتربیت مبارک باد.
استادان ومعلمانی که در طلیعه انوار روشنی بخش خورشید ،قلم بر دست به پا خواستند تا دیو جهل تاریکی از ضمیر طالبان علم ودانش دور کنند و در وجودشان بذر اندیشه ی دانش اندوزی بکارند.
ودر این گذر بر بانویی مبارک باد که سالهای سال در این راه از جان مایه گذاشته ،تا تاریکی بزداید، وروشنایی برافزاید.
خانم *سهیلا نیک اقبالی* زاده ی دنا که به پشتوانه ی معلمی بودنش
وبه بشتوانه اجداد دانش دوستش و دانش گسترش فعال بود، هم در عرصه سیاست ،هم عرصه فرهنگ
وهنر وهم در عرصه ی کار
و دفاع از محیط زیست و مردمش.

خصوصا هم جنسان وهم راهانش.
او عزمش را جزم کرده بود تا در شورای شهر به شرط مقبولیت مردمی وکسب ارا ، برای توسعه همه جانبه شهرش که نگین مرکزیت استان را برانگشتش داشت ،راه را هموار نماید.

او اراده کرده بود که با حضورش وثبت نامش حقانیت دوباره زنان را در عرصه خدمت چون بانوانی که قبلا این راه را پیموده بودند،
به اثبات رسانند.

او بانویی است، چون دگر بانوان پرتوان وشایسته استان از هر فرصتی استفاده نموده تا گامی برای استان وشهرش وشهرستانش بردارد.

چنانچه بارهااندیشه مردم دوستی وحمایت از مردم به خصوص بانوان را با قلم وبیانش در رسانهای و دنیای مجازی و …به خصوص ایام انتخابات
نشان میداد واثبات میکرد.

او سکوت را مایه ایستایی و رکود می دانست و میداند و فریاد حق خواهی را مایه پویایی وحرکت.

هرجا فرصتی پیدا میشد وهرجا اقتضایی اشتباهات را نقد مینمود تا راه وروزنه ی اصلاحی پیداشود.
ویا تلنگری برای تغییری

در هرصورت انتظار می رفت که جامعه به خصوص نهادهای مرتبط در چنین اموری
فرصت دادن برای همه
راه را هموارتر نمایند تا چنین افرادی به خصوص بانوان خود را بیازمایند. وخودرا باور نمایند هرچند باورشان ازموده شده وبارها حضورشان در تمام عرصه ها بوده است.

برای این بانو وسایر بانوان استان ارزوی موفقیت در فرصتهای موجود ویا فرصتهای اینده داشته،
واسودگی و غفلتشان را موجب عدم و ایستایی و نهایتا بی خیالی وبی توجهی جامعه زنان وبانوان میدانی