بی اخلاقی بی مسئولیتی می آورد. بد اخلاقیهایی که ما هرروز به سادگی از کنار انها عبور میکنیم وسعی میکنیم به انها عادت کنیم یا لبخند بزنیم.که درنهایت بعد وسیعتری درجامعه پیدا میکند.
یک نمونه از بد اخلاقیهای جامعه ایران ساختن جوک ولطیفه درفضای مجازی هست.درگذشته عمده لطیفه ها درایران با محور قومیتی ساخته ومنتشر میشد. که باعث لجام گسیختگی جامعه میشد، البته یاداوری کنم که گاهی طنزهای اجتماعی میتوانند کارکرد مثبت داشته باشند وحتی بعضی لطیفه ها زبان اعتراض ونقد یک جامعه هستند.
ولی شوربختانه میبینیم که بیشتر طنزهای جامعه ایرانی( آریایی) مسخرگی صرف هستند، که بیشتر باعث خشم وتاسف میشوند. گاهی این لطیفه ها به تبعیضهای جنسیتی ،قومی وصنفی دامن میزنند، که نتیجه آن ایجاد خشونت ونا امیدی درجامعه هست.
همانگونه که درفضای واقعی سخن چینی ودروغ وبه سخره گرفتن دیگران کاری ناپسند وغیره اخلاقیست، درفضای مجازی نیز غیر از این نیست ،چه بسا رعایت اخلاق درفضای مجازی بسیار مهمتر از فضای واقعیست زیرا هر آنچه درفضای مجازی رخ دهد برگشت ناپذیر هست.
اینروزها درشرایط التهابی جامعه بخاطر وجود بیماری کرونا ، هستند انسانهای نادانی که نقششان دراین جامعه فقط ساختن جوکهای ضربه زننده هست. که این مورد قبلا در رده سنی بزرگترها وجوانان بوده ولی امروز دامن فرزندانشان را نیز گرفته . دانش آموز ابتدا درمحیط خانه وتوسط پدر ومادر علوم واطلاعات فراوانی می آموزد بعد وارد مدرسه می شود.
چطور پدر یا مادری حاضرند جوکی که فرزند خودشان درمورد آموزگارش ساخته را گوش فرا دهند وبخندند ونشر کنند؟ اینها بدانند به آینده فرزند خود باید بگریند.
ّباید فریاد وامصیبتا سردهیم وقتی دانش آموز رده سنی ابتدایی کلیپ آموزگار خودرا بعنوان جوک منتشر میکند!
الان به این نتیجه مهم باید رسید که جامعه ما بسوی تباهی درحرکت هست.
جالبه پدر ومادران هم دنبال ساختن پزشک ومهندس ازین دانش اموزانند.
چگونه زمان حذف کنکور که یک بار روانی دیوانه کننده بر روی نسل نوجوان ما هست، دست اندرکاران ومافیای کنکور ومنفعت طلبان این بلا ، فریاد وامصیبتا سر میدهند، یا زمانیکه مردم خواهان صلح ودوستی باسایر مردم جهان هستند فریاد وامصیبتای مجلس نشینان گوش جهان را کر میکند، ولی الان که اخلاق دربین کودکان ما به پایین ترین سطح خود رسیده مسئولی حاضر به پیگیری نیست.
مسئولین امنیتی که خوب قدرت این را دارند که مواضع حق خواهانه ی مشترکین خودرا رصد نمایند ،چطور فکری بحال ناشرین این کلیپهای خورد کننده ویاس آور نمیکنند؟
مگر قرار نیست آموزگاران جامعه امید به آینده را به فرزندانمان یاد دهند؟ دراین فضای بی اخلاقی ونومیدکننده چطور میتوانند فرزند مارا رهبری نماید؟
قبل از هر اقدامی به تمامی پدرمادرها ودست اندرکاران آموزش وپرورش توصیه میکنم کتاب ” اخلاق درفضای مجازی نوشته سرکارخانم معصومه نصیری” را مطالعه ودر اختیار فرزندان خود قرار دهند.
همینجا از طرف جامعه ی معلمین زحمتکش ودلسوز اعلام میکنم اگر این جوکها وبه سخره گرفتن آموزگاران پایان نیابد کلاسهای فضای مجازی را تعطیل، وکلاسهای درس را دراین شرایط خطرناک به اجبار درمدرسه برگزار خواهیم نمود.
صلاح مملکت خویش خسروان دانند
سهیلا نیک اقبالی
فعال اجتماعی فرهنگی
- تهیه خبر : رضا ناظری
ناشناس
تاریخ : 4 - مهر - 1399احسنت بر شما . بهترین راه اینه همون دانش آموز همون اولیا گوشی را برداره و مبحثی را بصورت آنلاین تدریس کنه و ببینه چقدر سخته وبا چه اشکالاتی مواجه میشه. بیرون گود نشستن و مسخره و خنده که کاری نداره و آسان هست