صبح دنا،شهادت سردار قاسم سلیمانی، سرمایه ای شگرف برای “ایران” رقم زد: درست در میانۀ تشتت و اختلافات داخلی، ناگهان اتفاقی افتاد که همه را در کنار هم قرار داد. خیابان هایی که تا یکی دو ماه قبل صحنه اعتراضات مردم بودند، همدلی و همراهی شگفت انگیز طیف های مختلف مردم را شاهد بودند.
در این چند روز به معنای واقعی کلمه شاهد “ملت ایران” بودیم. کدام واقعه را در سال های اخیر سراغ دارید که همه مردم این گونه در کنار هم قرار داده باشد؟ از اردشیر زاهدی – وزیر خارجه رژیم پهلوی – تا حزب اللهی ترین افراد جامعه.
این سرمایه بی نظیر، موهبتی است که همانند “گنجی ناگهان” در اختیار تمامیت ایران قرار گرفته است. منظور از تمامیت، همه ارکان این ملک است: هم حکومت و هم مردم.
در این میان، اگر ایران دوست هستیم، انقلابی هستیم، اسلام خواه هستیم یا همه این ها، باید نگران باشیم؛ نگران از دست دادن این سرمایه که گویی از آسمان بر ما نازل شده است، به بهای از دست دادن بزرگ ترین سردار تاریخ معاصر ایران.
این واهمه وجود دارد که قدر این همگرایی ملی دانسته نشود و این حضور بی نظیر مصادره و آدرس غلط داده شود.
برای حفظ این سرمایه ناگهان و تبدیل آن به سرمایه دائمی، تنها یک راه وجود دارد و راه دومی هم در کار نیست: «تمام این حضور به رسمیت شناخته شود و این رسمیت، به بعد از پایان مراسم نیز تعمیم داده شود.»
همان طور که صاحبان انواع باورهای سیاسی و دارندگان انواع سبک های زندگی، در این چند روز کنار هم بودند و کادرهای تلویزیونی، همه آنها را بی هیچ تفکیکی، تحت عنوان “ملت ایران” ثبت کرد، باید از این لحظه به بعد نیز این تنوع فکری و سیاسی محترم شمرده شود.
باید اعلام شود که امکانات کشور به طور مساوی در اختیار همه آحاد ملت قرار می گیرد و دیگر کسی به خاطر داشتن فلان گرایش سیاسی رد صلاحیت یا از تریبون تلویزیون محروم نمی شود یا کسی به خاطر نوع پوشش اش اذیت نمی شود. مگر جز این است که حماسه بدرقه سردار با حضور “همۀ این مردم” شکل گرفت؟
باید تاریخ سیاست داخلی ایران به قبل و بعد از این حماسه ملی تقسیم شود. باید به حرمت خون سردار شهید قاسم سلیمانی، شعار” بیایید با ما متحد شوید” که از سوی یک طیف سیاسی دنبال می شود، به شعار “بیایید همه با هم متحد شویم” تغییر کند.
همان گونه که خیابان های کشور برای بدرقه سردار به مساوات در اختیار همه قرار داشت، امکانات کشور نیز باید همانگونه به عدل و انصاف در اختیار همگان باشد. صدا و سیما، مجلس، دولت، دستگاه قضا، نیروهای مسلح، بنگاه های اقتصادی و … همه و همه باید بر اساس توانمندی ها و تخصص افراد در اختیار آحاد مردم ایران قرار گیرد بی هیچ توجهی به این که چگونه می اندیشند و چگونه می پوشند؟ تنها ملاک باید دوست داشتن ایران باشد.
در چنان وضعیتی، “اتحاد ملی” به معنای واقعی کلمه شکل می گیرد و ایران و اسلام و نظام در بی نهایت ترین شکل ممکن تقویت می شوند.
این، خواسته دشمنان ما و قاتلان سردار سلیمانی است که مردم ایران پراکنده و غیرمنسجم باشند و بین آنها از یک سو و میان آنها و حکومت از سوی دیگر، تفرقه و چندگانگی وجود داشته باشد.
حفظ اتحادی که در این چند روز از رهگذر خون پاک سردار بزرگ مان شکل گرفته، ضربه ای پیشمان کننده به کسانی است که یکی بودن ملت ایران را بر نمی تابند و بر روی اختلافات ما حساب ها باز کرده اند تا ضربه ها بزنند.
فقط کسانی که با اسم ایران، انقلاب و اسلام کاسبی می کنند و منافع خود را در چندگانگی ملت ایران می دانند ممکن است با این رویکرد جدید که مبتنی است بر حفظ “وحدت حاصل از خون سردار سلیمانی” مخالفت خواهند کرد.
این فرصت بی همتا را دریابید و و سرمایه اجتماعی را احیا کنید.
- تهیه و تنظیم خبر : رضا ناظری
- منبع خبر : عصر ایران؛ جعفر محمدی
